Meryem, 28 yaşında genç bir kadındı. Hayat ona pek de nazik davranmamıştı. Küçük yaşta ailesini kaybetmiş, çeşitli akraba evlerinde büyümüş, sonra da İstanbul’a, Tuzla escort kendi başına tutunmaya gelmişti. Deniz kokusunun eksik olmadığı bu uçsuz bucaksız semtte, kimse onun geçmişini sormuyordu, o da kimseye anlatmıyordu zaten.
Tuzla’da geceleri tenhalaşan sokaklarda yürürken, kimse onun içindeki sessiz çığlıkları duymuyordu. Meryem, hayatını kazanmak için kolay olmayan bir yol seçmişti. Kendi deyimiyle, “hayatta kalmak için bedenini değil, yalnızlığını satıyordu.” Ama her gece eve döndüğünde, yorgun oral yüzüne baktığında aynada sadece bir beden değil, geçmişini, utancını ve umudunu da görüyordu.
Gündüzleri başka bir yüzü vardı. Bir kafede çalışıyor gibi yapar, kitap okur, notlar alırdı. Çünkü hayalinden hiç vazgeçmemişti: Bir gün, kadınlar için bir dayanışma evi kurmak istiyordu. Sessizce biriktirdiği paraları bir zarfa koyar, çekmecesinin en arkasına saklardı. Belki yıllar sürecekti ama bir gün mutlaka…
Meryem’in hayatı, sahilde tanıştığı yaşlı bir kadınla değişmeye başladı. Emekli bir öğretmendi bu kadın, adı Nuran’dı. Tesadüfen aynı banka oturmuşlar, lafa girmişlerdi. Meryem konuşkan biri değildi ama Nuran’ın sıcaklığı, ona çocukluğunu hatırlatmıştı. Birlikte çay içmiş, Nuran ona Tuzla escort eski günlerinden bahsetmişti.
Birkaç hafta sonra Nuran, onu bir kadın dayanışma derneğine götürdü. Meryem önce milf çekindi ama sonra duvarlarını indirdi. Hikâyesini anlattı. Gözyaşları içinde dinleyen diğer kadınlar, ona yalnız olmadığını hissettirdi. Meryem, ilk kez yargılanmadan, utanmadan ağlayabilmişti.
Bugün Meryem, Tuzla’da küçük bir ikinci el kitapçıda çalışıyor. Hayatı hâlâ zor, ama artık bir amacı var. Geceleri yorgun düşse de, uyumadan önce her zaman o zarfa bakıyor. Çünkü umut hâlâ çekmecenin içinde, tıpkı içindeki azim gibi.
Bir yanıt yazın