Tuzla escort kenar mahallelerinden birinde, eski ve yorgun bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu Melisa. Henüz 25 yaşındaydı ama omuzlarında bir oral ömrün yorgunluğu birikmişti. Geceleri sokağa çıktığında, çevredeki insanlara karşı yüzünde donuk bir ifade takınırdı. Kimse onun iç dünyasını bilmezdi; bilmek de istemezdi zaten. O sadece “orada”ydı, herkesin görüp kimsenin görmediği biri gibi…
Melisa, birkaç yıl önce ailesinden kaçarak İstanbul’a gelmişti. Küçük yaşlardan beri taciz, baskı ve sevgisizlik içinde büyümüştü. “Ev” dediği yer, onun için milf yalnızca bir duvarlar toplamıydı; ne sıcaklık ne güven vardı orada. Sonunda çaresizlik onu geceleri sokaklara çıkmaya zorladı. Hayat kadını olmuştu.
Tuzla escort karanlık sokaklarında her gece başka bir öykü yaşanıyordu. Melisa da bu öykülerin görünmeyen kahramanlarındandı. Kimse onun neden bu yolda olduğunu sormazdı. O sadece “Melisa”ydı; isimsiz, geçmişsiz, geleceksiz biri gibi… Ama o her gece eve döndüğünde, bir aynanın karşısında kendi gözlerine bakar, bir gün bu hayattan çıkacağına dair kendine söz verirdi.
Bir gün, sahilde yürürken tesadüfen bir kütüphane afişi gördü: “Kadınlara Ücretsiz seks Kitap ve Film Atölyesi.” Atölyedeki kadınlar onu yargılamadı, geçmişini kurcalamadı. Sadece dinlediler. İlk kez biri Melisa’yı sadece “Melisa” olduğu için kabul etmişti.
Haftalar geçtikçe yazma alışkanlığı kazandı. Duygularını kağıda dökmek, sokaklardaki karanlık hikâyeleri kelimelere çevirmek ona iyi geliyordu. Hocalarından biri onun yazdıklarını bir dergide yayınlattı. Bu, Melisa’nın hayata yeniden tutunma noktası oldu.
Hâlâ geçim derdi vardı. Ama artık bir amacı da vardı. Melisa artık sadece karanlık sokakların değil, kendi geleceğinin de kadınıydı. Umut etmeyi öğrendi. Çünkü bazen bir kadın için en büyük zafer, hayatta kalmayı başarabilmesiydi.
Bir yanıt yazın